Maryam Behbodi - Assistant Professor, Nasibeh Faculty of Nursing and Midwifery, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
Vida Shafipour - Nasibeh Faculty of Nursing and Midwifery, Mazan-daran University of Medical Sciences, Sari, Iran
Mehrnegar Amiri - ۳- MSc Student in Nursing, Nasibeh Faculty of Nursing and Midwifery, Student Research Com-mittee, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

سابقه و هدف: با توجه به جایگاه اخلاق در حرفه پزشکی و پرستاری و این مهم که مراقبت از کودک به جهت سن و حساسیت شرایط طبی متفاوت از سایر بخش ها می باشد، مطالعه حاضر با هدف مقایسه شدت پریشانی اخلاقی پرستاران شاغل در بخش کودکان با پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی، مقایسه ای بین ۱۱۱ پرستار شاغل در بخش های کودکان و مراقبت ویژه کودکان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال ۱۳۹۶ می باشد که جمع آوری اطلاعات آن با استفاده از پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی و پریشانی اخلاقی Corley انجام شده و تجزیه و تحلیل داده های آن از طریق روش آماری توصیفی و استنباطی Mann-Whitney و Kruskal-Wallis صورت گرفته است. یافته ها: در این مطالعه شدت پریشانی اخلاقی در ۷۵ درصد از پرستاران بخش کودکان در سطح پایین و در ۲۵ درصد در سطح متوسط قرار داشت. در بخش مراقبت ویژه کودکان نیز سطح شدت پریشانی اخلاقی ۸/۵۸ درصد از پرستاران در حد پایین و ۲/۴۱ درصد در حد متوسط بود؛ به طوری که میانگین شدت پریشانی اخلاقی پرستاران در بخش کودکان ۴۸/۳۷ درصد و در بخش ویژه کودکان ۰۲/۵۸ درصد به دست آمد. استنتاج: نتایج نشان می دهند که شدت پریشانی اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان در مقایسه با پرستاران بخش کودکان در سطح بالاتری قرار دارد؛ بنابراین پیشنهاد می شود برنامه ریزان آموزش اخلاق حرفه ای با مشورت کارشناسان اسلامی، کلاس و یا کارگاه های اخلاق حرفه ای را براساس نیاز و با توجه به شئونات مذهبی تدوین و برگزار نمایند.

Moral distress, Pediatric intensive care unit nurse, Pediatric unit nurse, Professional ethics, Religious ethics, اخلاق حرفه ای, اخلاق مذهبی, پرستار بخش کودکان, پرستار مراقبت ویژه کودکان, پریشانی اخلاقی