ریحانه محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد روا نشناسی بالینی دانشگاه شیراز
نوراله محمدی - استاد بخش روا نشناسی بالینی دانشگاه شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سیستم بازداری رفتار و سیستم فعال سازی رفتار بر عواطف دانشجویان دانشگاه شیراز بود. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بود. در این پژوهش ۴۴ دانشجو ( ۲۶ دختر و ۱۸ پسر) سنین ۲۰ تا ۲۵ ساله دانشگاه شیراز در رشته روان شناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ شرکت کردند. گروه نمونه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. در این پژوهش، شرکت کنندگان دو پرسشنامه ی مقیاس سیستم بازداری رفتار (BIS) و فعال ساز رفتار (BAS) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) را تکمیل کردند. داده ها با روش آزمون تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل آماری نشان داد دو گروه افراد با بازداری و فعال سازی بالا و پایین از لحاظ عاطفه مثبت و منفی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. نتیجه نهایی این است که بازداری و فعال سازی رفتار می توانند سلامت روان را تحت تاثیر قرار دهد.

بازداری رفتار، فعال سازی رفتار، عاطفه مثبت، عاطفه منفی