پانیذ عباسی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد روا نشناسی بالینی، دانشگاه شیراز

هدف کلی پژوهش حاضر تبیین نقش پیش بینی کنندگی سرمایه های روان شناختی و الگوهای ارتباطی خانواده در ارتباط با کیفیت زندگی در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه فاطمیه شیراز بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲مشغول به تحصیل بودند. جهت نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی ۱۰۰نفر دانشجو انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، مشارکت کنندگان پرسشنامه ی کیفیت زندگی ویر و شربون، الگوهای ارتباطی خانواده و سرمایه های روان شناختی لوتانز را تکمیل کردند. تجزیه وتحلیل داده های به شکل توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج حاصل از آزمون های مورد استفاده در سطح معنی داری ۰۵/۰و ۰۱/۰ مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که از طریق سرمایه های روان شناختی و الگوهای ارتباطی خانواده می توان کیفیت زندگی دانشجویان را پیش بینی نمود.

کیفیت زندگی، الگوهای ارتباطی خانواده، سرمایه های روان شناختی