جایگاه ساختاری و شرایط دگرریختی رگههای کوارتز در پهنه برشی کوه سرهنگی، شمال باختر بلوک لوت

پهنه برشی کوه سرهنگی بطول تقریبی ٧۵ کیلومتر و با راستای N70E متشکل از سنگهای آذرین، دگرگونی و رسوبی با سن پرکامبرین تا کواترنر می باشد. در قسمت میانی و محوری منطقه Axial Zone) اسلیتها و فیلیتهای پرکامبرین برونزد پیداکردهاند که در داخل آنها حجم قابل توجهی از رگه های کوارتز بچشم میخورد، تا حدی که در مقیاس تصاویر ماهوارهای لندست به رنگ سفید دیده می شوند. برداشتهای ساختاری حداقل دو مرحله چین خوردگی هم محور (Co-axial Folding) را با راستای NE-SW تایید میکند. محور چین خوردگی بطور عمومی بصورت افقی تا میل حدود 20 به سمت جنوب باختر دیده می شود. شواهد ساختاری بیانگر حداقل ۶ جایگاه ساختاری منظم برای رگههای کوارتز می باشد که از مهمترین آنها م یتوان به رگههای موازی برگوارگی اسلیتی و رگههای تزریق شده در شکستگیهای کششی و باندهای برشی اشاره کرد. شواهد ریزساختاری و میکروسکوپی از رگه های کوارتز، حداکثر دمای دگرریختی را به رگههای بودین شده در میان برگواره فیلیتی نسبت می دهد (دمای بالای 400 ) که در آنها تبلور مجدد دینامیکی بلورهای کوارتز تا حد مراحل آغازین مهاجرت مرز دانه بلور Grain Boundary Migration پیش می رود. تبلور مجدد دینامیکی بلورهای کوارتز موجود در شکستگ یهای کششی عمود بر برگوارگی اسلیتی از نوع برآمدگی ضعیف (Weak Bulging Recrystallisation) بوده که مبین دمای کمتر از 300 میباشد. بدین ترتیب محدوه دما و فشار دگریختی رگههای کوارتز در حد رخساره شیست سبز برآورد می شود.

Keywords:

رگه های آوارتز , پهنه برشی , آوه سرهنگی , بلوک لوت