مرتضی چشمه سری - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
علی عابدینی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
اکرم علیزاده - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه

نهشته فسفاتی دلیر در فاصله ۵٧ کیلومتری جنوب غرب شهرستان چالوس، استان مازندران قرار دارد. این نهشته شامل چهار افق مجزا بوده و به شکل چینهسان در ممبرهای مختلف سازند سلطانیه این C (نئوپروتروزوئیک پسین - کامبرین زیرین) توسعه یافته است. مطالعات کانیشناسی بر روی افق نهشته دلالت بر حضور کانیهای کلسیت، فلوئورآپاتیت، دولومیت، کوارتز، پیریت، ایلیت و موسکوویت در مقادیر سنگساز دارد. نتایج بدست آمده از آنالیزهای شیمیایی غنیشدگی اورانیوم نسبت به ترکیب شیل آرکئن پسین استرالیا PAAS در طی فسفاتزایی در منطقه دلیر را نشان میدهد. تلفیق نتایج بدست آمده از مطالعات سنگنگاری، کانیشناسی و زمینشیمیایی پیشنهاد میکنند که عواملی نظیر عملکرد فرایندهای دیاژنتیک، کاتاژنز، احیای سولفات ناشی از تخریب مولد آلی، آبهای جوی، و جذب سطحی نقش مهمی در توزیع و تثبیت اورانیوم در افق مورد مطالعه داشتهاند. ضرایب همبستگی بین عناصر روشن میسازند که فلوئورآپاتیت، ایلیت و فازهای سولفیدی کانیهای میزبان اورانیوم در افق فسفاتی هستند.

دلیر، فسفات، سازند سلطانیه، توزیع اورانیوم، فاکتورهای کنترل کننده