محمد زارعی توپخانه - دانشجوی دکتری روان شناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران
حدیث چراغیان - دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
سیده خدیجه مرادیانی - دانشجوی دکتری روان شناسی دانشگاه لرستان، لرستان، ایران
علی زهیری هاشم آبادی - کارشناس ارشد روان شناسی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین شخصیت با رضایت از زندگی و امید به آینده در میان دانش آموزان دبیرستانی است. پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. حجم نمونه مورد پژوهش ۳۱۶ نفر از دانش آموزان دبیرستان های پسرانه و دخترانه شهرستان رباط کریم است که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسش نامه ۹۰ سوالی شخصیتی آیسنک، پرسش نامه ۵ سوالی رضایت از زندگی و پرسش نامه ۱۲ سوالی امید اشنایدر است. داده ها بر اساس ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره همزمان تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن است که روان گسسته‎گرایی و روان رنجوری با کاهش رضایت از زندگی و برون گرایی با افزایش رضایت از زندگی همبستگی دارد. همچنین، روان گسسته‎گرایی و روان رنجوری با کاهش امید به آینده و برون گرایی با افزایش امید به آینده همبستگی دارد. یافته دیگر اینکه روان گسسته گرایی، برون گرایی و روان رنجوری می توانند حدود ۵/۱۸ درصد از واریانس رضایت از زندگی و ۱۷ درصد از واریانس امید به آینده را تبیین نمایند. بنابراین، پرورش ویژگی های شخصیتی کارآمد، نقش مهمی در رضایت از زندگی و امید به آینده در میان دانش آ موزان دبیرستانی دارد.

شخصیت, رضایت از زندگی, امید