مطالعه ای نو در رفتار کانیهای مغناطیسی با دمای کوری پایین در مطالعات مغناطیس دیرین با نگرشی ویژه بر ماسهسنگهای سازند شمشک

برای اولین بار در ایران به منظور بررسی رفتار کانیهای مغناطیسی با دمای کوری پایین، ماسه سنگ های سازند شمشک (تریاس پسین-ژوراسیک میانی) واقع در البرز مرکزی-شرقی مورد بررسی قرار گرفت. در این ماسهسنگها تعداد ١۴٠ نمونه جهتدار از ١٨ ایستگاه برداشت شد. با استفاده از مطالعه کانیشناسی مغناطیسی و شدت پذیرفتاری مغناطیسی مشخص شد که میانگین پذیرفتاری مغناطیسی Km نمونههای تمامی ایستگاهها از μSI 76/6 تا μSI 833 متغیر بوده است که از این میان یک دهم نمونهها دارای Km بالای μSI 500 یک چهارم نمونهها دارای Km بالای ٢۵٠ و بقیه نمونه ها دارای Km 76/7 تا زیر μSI 207 بودند و کانیشناسی مغناطیسی نشان داد که کانی اصلی در بر گیرنده مغناطیس نمونهها دارای دمای کوری پایینتر از C 400 بوده و اغلب در طی مراحل افزایش دما و با وجود استفاده از گاز آرگون جهت جلوگیری از واکنشهای شیمیایی نمونهها، دچار تغییر شیمیایی شده و آهن کانیهای پارامغناطیس تبدیل به کانی مگهمیت یا در تعدادی از نمونهها به هماتیت تبدیل شده است که این امر در منحنی سرد شدن به وضوح دیده میشود. نتایج این بررسی نشان میدهد که ماسه سنگهای سازند شمشک به دلیل دارا بودن کانیهای فرومغناطیسی با دمای کوری زیر C ۴٠٠ که امکان ثبت و حفظ جهتهای دیرینهمغناطیسی را در این نوع کانیها مشکلساز میکند همچنین به دلیل اندازه دانههای ماسهسنگها از یک طرف و میانگین پذیرفتاری مغناطیسی زیر μSI 207 که نشاندهنده وجود کانیهای پارامغناطیس از طرف دیگر، مناسب نمونهگیری جهت مطالعات مغناطیس دیرین نمی باشند.

Keywords:

پذیرفتاری مغناطیسی , دمای کوری , مغناطیس دیرین , سازند شمشک , البرز , ایران