آذین توکلی

دندان های کشیده شده همیشه یک محصول دور ریختنی قلمداد می شدند. کشیدن دندان پس از اقدامات پروفیلاکسی و جرم گیری، رایج ترین پروسه ای است که در دندانپزشکی دامهای کوچک صورت می گیرد. گاهی حتی به دلیل وجود بیماری های پریودنتال پیشرفته، شکستگی های فک یا حتی برخی از انواع استوماتیت ها تمامی دندانها کشیده می شوند. در نتیجه تعداد بسیاری از بافت های مشابه استخوانی که شاید قابلیت استفاده مجدد داشته باشند، دور ریخته می شوند. از آنجا که دندان ساختاری شبیه به استخوان دارد، این پرسش مطرح می شود که آیا این بافت های دور ریختنی قابلیت فرآوری و استفاده مجدد را دارند؟ در این مقاله به ویژگی های این محصول به ظاهر دور ریختنی و مطالعات انجام شده در این زمینه پرداخته می شود.

دندان کشیده، گرافت، اتوگرافت، دامهای کوچک