سعید عزیزی محمودجیق - تهران
نیما مظفری - دانشگاه ارومیه
فرشید داودی - دانشگاه ارومیه

در میان تاندون های خم کننده در اندام حرکتی اسب، تاندون خم کننده سطحی انگشتان بیشتر از تاندون خم کننده عمقی آسیب می بیند. تاندونیت SDF یک آسیب شایع در اسب های مورد استفاده در Event است. بهبود آسیب های تاندون خم کننده سطحی انگشتان (SDFT) به کندی به انجام می رسد همچنین احتمال رخداد آسیب مجدد در آن وجود دارد. آسیب های تاندون SDF بیشتر در اندام های حرکتی قدامی مشاهده می شود. آسیب های تاندون خم کننده یا در اثر فشار بیش از حد به تاندون و یا ضربه مستقیم به آن ایجاد می شوند. ضایعات وارده به تاندون در شکل التهاب و درد بدون وجود آسیب ظاهری ساختار تا پارگی کامل تاندون را شامل می شود. صدمات ناشی از فشار بیش از حد با تورم و التهاب همراه است که برای تایید تشخیص نیاز به ارزیابی سونوگرافی دارد. درمان این آسیب ها شامل درمان ضد التهابی است که در ابتدا با برنامه توانبخشی دنبال می شود. در مواردی که درمان های دارویی پاسخگو نیست می توان از روش های جراحی شامل شکافتن تاندون (splitting) و دسموتومی لیگامان فرعی فوقانی استفاده نمود. در این مطالعه به بررسی اجمالی التهاب تاندون سطحی خم کننده انگشتان، سبب شناسی، علائم بالینی، راه های تشخیص، درمان و پیش آگهی آن می پردازیم.

التهاب تاندون سطحی خم کننده انگشتان، SDFT، تاندون کمانی، اسب