معصومه بحری - نویسنده مسئول مقاله و دانش آموخته کارشناسی ارشد آبخیزداری، دانشگاه یزد
محمد تقی دستورانی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد.
مسعود گودرزی - استادیار و عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری تهران.

تغییراقلیم به عنوان یک واقعیت انکارناپذیر در حال رخ دادن است. این پدیده بر وقایع حدی از جمله خشکسالی تاثیر به سزایی  می گذارد، لذا با شناخت آن و همچنین برنامه ریزی و مدیریت می توان خسارات و آثار مخرب این پدیده را تا حدودی کاهش داد. در این تحقیق به ارزیابی تغییرات اقلیمی دهه ۲۰۲۰ و اثر آن بر وضعیت خشکسالی حوزه آبخیز پلاسجان پرداخته شده است. در ابتدا داده های روزانه خروجی مدل گردش عمومی جو ریزمقیاس LARS-WG توسط مدل A تحت سناریوی ۲ HadCM۳  )۱۹۶۵- شده و توانایی مدل در شبیه سازی اقلیم گذشت ) ۲۰۰۸ منطقه مطالعاتی مورد تایید قرار گرفته، سپس پارامترهای اقلیمی ۲۰۱۱ شبیه سازی شد. در این بخش نتایج - برای دوره ۲۰۳۰ ۷ درصدی متوسط بارش سالانه دهه آتی / نشاندهنده افزایش ۲ بوده است. در مرحله بعد با استفاده از داده های بارش پیش بینی  با SPI شده وضعیت خشکسالی منطقه مطالعاتی به کمک شاخص ۶ و ۱۲ ماهه و همچنین سالانه مورد بررسی قرار، مقیاس زمانی ۱ سالانه نشان میدهد SPI گرفت. تحلیل خشکسالی ها با توجه به که ۷۵ % سال ها وضعیتی نرمال داشته بنابراین منطقه مطالعاتی در دهه ۲۰۲۰ با فراوانی وقوع خشکسالی رو به رو نخواهد بود. در این بین خشکترین سال ها، سال ۲۰۱۹ خواهد بود،

تغییر اقلیم, خشکسالی, HADCM۳, LARS- WG, SPI