هیرو محمدامینی - دانش آموختگان کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران، ایران.
عبدالواحد خالدی درویشان - استادیار (نویسنده مسئول)، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران، ایران.
آزاده کاتبی کرد - دانش آموختگان کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس، نور، مازندران، ایران.

از آنجایی که اندازه گیری مستقیم هدررفت خاک به ویژه در مقیاس دامنه و یا حوزه آبخیز مشکل و پرهزینه می باشد، امروزه استفاده از مدل های فرسایش گسترش پیدا کرده و روز به روز مدل های جدید و با دقت و مزایای بیش تر توسعه پیدا می کنند. G۲ مدل جدیدی برای برآورد هدررفت خاک و دنباله رو معادله جهانی فرسایش خاک بوده که دارای قابلیت برآورد هدررفت خاک در مقیاس های ماهانه، فصلی و سالانه و نیز ارائه نقشه مکانی هدررفت خاک در سطح حوزه آبخیز می باشد. داده های ورودی در مدل G۲ شامل داده های ایستگاه هواشناسی، داده های مربوط به خاک و تصاویر ماهواره های ASTER، SPOT، MERIS می باشد. نتایج کاربردهای این مدل جدید در جنوب شرق اروپا (یونان و بلغارستان) با اقلیم مدیترانه ای و نیمه مرطوب نشان داده است که این مدل دقت قابل قبولی برای برآورد متوسط ماهانه هدررفت خاک دارد. از خصوصیات بارز آن ساده، واقع گرا و داده محور بودن این مدل می باشد. با توجه به امکان دسترسی به داده ها و تصاویر ماهواره ای مورد نیاز این مدل، پیشنهاد می شود که از آن برای تهیه نقشه مکانی-زمانی هدررفت خاک در برخی حوزه های آبخیز معرف کشور استفاده شود.

فرسایش بین شیاری, فرسایش سطحی, مدل G۲, مدل های تجربی