سپیده چوبه - دانشجوی دکتری مهندسی آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه ارومیه ، نویسنده مسئول،
بهنوش فرخ زاده - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر.
مسعود گودرزی - استادیار پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی

دما یکی از مهمترین پارامترهای هواشناسی است که در بسیاری ازمطالعات مورد استفاده قرار می گیرد. این متغیر هواشناسی در بررسی های تغییر اقلیم و کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، بطوری که تغییر اقلیم و افزایش درجه حرارت یکی از مسائل مهم زیست محیطی بشر به حساب می آید. پهنه بندی این پارامتر و بررسی تغییرات آن در دوره دراز مدت می تواند بر مدیریت صحیح بهره برداری از منابع آب و خاک و تامین نیاز آبی گیاهان موثر باشد. در این تحقیق داده های خروجی مدل گردش عمومی جو تحت سناریویA۱B  با استفاده از مدل SDSM ریز مقیاس شد سپس به ارزیابی پیامدهای تغییر اقلیم بر الگوی دمایی در ۳ دهه ی آتی استان اردبیل پرداخته شد. بدین ترتیب ابتدا متوسط دمای سالیانه استان در  ۳ دهه ی ۲۰۲۰ ،۲۰۵۰ و ۲۰۹۰ میلادی مورد بررسی قرار گرفت و با داده های مشاهداتی ایستگاه های سینوپتیک استان طی دوره آماری۲۰۱۴-۱۹۹۴ مقایسه گردید. در انتها نیز پهنه بندی تغییرات الگوی دمایی در این دوره ها انجام شد. نتایج نشان داد که دما در استان بطور محسوس روند صعودی به خود خواهد گرفت بطوری که میانگین دمای حداقل و حداکثر در سطح استان در دهه های ۲۰۲۰، ۲۰۵۰ و ۲۰۸۰ به ترتیب ۴۰/۰، ۹۰/۱ و ۸۴/۳ درجه سانتی گراد افزایش می یابد. همچنین نتایج حکایت از این امر داشت که ایستگاه سرعین در این ۳ دهه بیشترین افزایش دما (۸۴/۳-۶۸/۰درجه سانتی گراد) و ایستگاه کوثر شاهد کمترین افزایش دما (°C۱۳/۳-۳۵/۰) خواهد بود.

اردبیل, پهنه بندی, تغییر اقلیم, ریزمقیاس نمایی, SDSM