سارا قهری للکلو - دانشجوی دکترای طراحی شهری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
رسول درسخوان - استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران. (مسوول مکاتبات)
مهسا فرامرزی اصلی - استادیار گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
مرتضی میرغلامی - دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
صمد صباغ دهخوارقانی - استادیار گروه علوم اجتماعی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.

زمینه و هدف: امروزه زنان مانند مردان در اجتماع حضور دارند. ولی قدرت کافی جهت انتخاب قلمروی مطلوب خود ندارند و به عنوان اقشار آسیب پذیر ارزش و جایگاهشان در فضاهای شهری نادیده گرفته شده و قلمروی محیطی مطلوبی جهت استفاده و لذت از فضاهای شهری ندارند. این تحقیق در پی آن است تا مولفه های تاثیرگذار بر ایجاد قلمروی مطلوب زنان را معرفی کند. روش بررسی: روش تحقیق پدیدارشناسی بوده و دارای رویکرد تبیینی- استنباطی می باشد. نوع مطالعه کیفی بوده و مطالعات به دو روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. از مصاحبه نیمه عمیق استفاده شده است. روش نمونه گیری هدفمند بوده و حجم نمونه ثابتی نداریم و نمونه گیری از افراد با دیدگاههای مختلف پس از شروع با حداقل تعداد، تا زمانی ادامه داشت که به اشباع نظری رسیده باشد. بر این اساس مجموع تعداد مصاحبه شوندگان  در سه پارک ائل گلی، پارک ولیعصر و پارک بانوان شمس تبریز ۱۸ نفر بوده است. یافته ها: بر اساس بیانات زنان پدیدارهای کلی شناسایی و استخراج شده و ارتباط آنها مشخص شد. در نهایت مهم ترین شاخصها که بیشترین مولفه ها را در زیر مجموعه خود پوشش می دهند استخراج شد که شامل ۹ شاخص کیفیت، تعامل، سرزندگی، امنیت، خلوت، جبرگریزی، ذهن-روان، حس تعلق، حق انتخاب می باشد. بحث و نتیجه گیری: در نتیجه با توجه به یافته های تحقیق رفع کمبودهای مورد نیاز زنان در پارکهای شهری از بعد مولفه های استخراج شده، کمک شایانی در بهبود وضعیت مطلوبیت قلمرویی محیطی این قشر خاص خواهد داشت.

قلمرو, محیط عمومی, فضای شهری, پارک, تبریز