مهدی کلاهی - استادیار، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، پژوهشکده آب و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد. (مسوول مکاتبات)
رقیه عظیمی سقین سرا - دانش آموخته ارشد پژوهش علوم اجتماعی، عضو انجمن مردم نهاد ملی توان افزایان زندگی سبز (اتازیس).
ابوذر حاتمی یزد - متخصص هیدرولوژی اجتماعی، قائم مقام مدیرعامل شرکت مهندسین مشاور گزین سازه توس.

زمینه  هدف: تالاب­ها، اکوسیستم­های مهمی در سراسر جهان هستند که با ارائه طیف گسترده­ای از کالاها و خدمات اکوسیستمی، دارای مزایای متنوع اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و محیط­زیستی برای جوامع محلی هستند. در این بین، مشارکت جوامع محلی نقش اساسی در حفاظت و حراست پایدار از این منابع ایفا می­کند. مقاله حاضر با هدف ساماندهی تالاب بزنگان از طریق ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی براساس یافته­های حاصل از اجرای طرح ساماندهی تالاب بزنگان با رویکرد ظرفیت­سازی اجتماعی انجام شده است.روش بررسی: شیوه پژوهش، مشارکتی با کارکرد تحقیق در عمل است. جامعه آماری پژوهش، نهادهای محلی و دولتی و همچنین زنان و مردان روستاهای حوضه تالاب بزنگان مخصوصا روستاییان بزنگان هستند. برای ساماندهی تالاب بزنگان، از ابزار CEPA (برقراری ارتباط، آموزش و آگاهی عمومی) به عنوان ابزاری برای ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی استفاده شد. برای برقراری ارتباط با جامعه و نهادهای محلی و دولتی در جهت برجستهسازی اهمیت تالاب، جشنواره­ای توسط اداره کل حفاظت محیطزیست خراسان رضوی برگزار و کارگاه­های آموزشی برای مردم روستای بزنگان اجرا شد. همچنین در راستای ارائه برنامه­های راهبردی، با استفاده از SWOT و پرسشنامه، نشست­هایی با معتمدان محلی تدارک دیده شد.یافته ها: نتایج بدست آمده نشان میدهند توسعه گردشگری و بهره­برداری پایدار، هماهنگی و برنامه­ریزی اقدامات (حفاظت)، و همچنین برگزاری جلسات آموزشی، مهمترین عوامل موثر در حفاظت و حمایت از تالاب بزنگان هستند.بحث و نتیجه گیری: توسعه گردشگری و بهره­برداری پایدار می­تواند نقش مهمی در توانمندسازی جوانان روستایی و کسب درآمد پایدار داشته و زمینه را برای کاهش مهاجرت آنها به نقاط اطراف فراهم کند.

مدیریت مشارکتی تالاب, مدیریت تطبیقی, مدیریت مشارکتی, CEPA