شیرین اقانجفی زاده - استادیار گروه محیط زیست، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران

انتخاب زیستگاه لاک پشت مهمیزدار(Testudo graecu)  به عنوان یک گونه آسیب پذیر ،در محدوده ای به وسعت  ۸۰۰۰ هکتار در منطقه شکار ممنوع مرور در استان یزد بررسی گردید. متغیرهای زیستگاهی نظیر درصد پوشش گیاهی  و ارتفاع گیاهان به تفکیک هر گونه ، شیب ، بافت خاک  و فاصله از نزدیکترین جاده، مزرعه و منبع آبی در اطراف  لانه جانور از طریق  استقرار واحدهای نمونه برداری اندازه گیری شد و با نقاط عدم حضور مقایسه گردید. نتایج نشان داد  مناطقی با بافت خاک تقریبا نرم و  درصد پوشش گیاهی  بالاتری ازکاروانکش (Atraphaxis sp)و درمنه  Artemisia  sp)) با شیب  ملایم توسط این جانور  جهت لانه گذاری ترجیح داده می شود.  درصد پوشش گیاهی  بالاتر از دو گونه کاروانکش و درمنه،  استتار لازم را برای  لانه فراهم می کند. با توجه به فرسایش آبی و بادی در منطقه، شیب  کم از تخریب لانه توسط آب یا خاک جلوگیری می کند هم چنان دوری از جاده ، تخم ها را از مزاحمت انسانی مصون می دارد. حفظ جمعیت  لاک پشت مهمیز دار در این منطقه  به حفظ ساختار جوامع گیاهی و خاک بستگی دارد.

لاک پشت مهمیزدار, اکولوژی, منطقه مرور, استان یزد