علی شمس آذر - کارشناس ارشد بیوشیمی، دانشگاه پیام نور، مرکز تهران شرق، تهران
ارشید یوسفی اوروند - دانشجوی دوره ی دکتری تخصصی باکتری شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد
فرزاد خادمی - دانشجوی دوره ی دکتری تخصصی باکتری شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد(نویسنده مسوول)

کلبسیلا پنومونیه باسیل گرم منفی، غیر متحرک و دارای کپسول می باشد. این باکتری از مهمترین پاتوژن های انسانی بوده و عامل مهمی در ایجاد عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. این باکتری به تعدادی از عوامل ضد میکروبی مقاومت ذاتی دارد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی ایزوله های کلبسیلا پنومونیه ی جدا شده از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان قائم در مشهد بود. در مجموع ۲۷۴ ایزوله کلبسیلا پنومونیه طی فروردین تا مهر سال ۹۲ از بیمارستان آموزشی قایم دانشگاه علوم پزشکی مشهد جمع آوری شد. شناسایی این ایزوله ها با استفاده از روش های میکروبیولوژیک همچون رنگ آمیزی گرم و محیط های افتراقی انجام شد. از روش دیسک دیفیوژن (Modified disk diffusion method یا MDDM) برای تعیین حساسیت باکتری ها به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین، نالیدیکسیک اسید، سفوتاکسیم، سفتیزوکسیم، سفتریاکسون، سفتازیدیم، سیپروفلوکسازین، ایمیپنم، نیتروفورانتوئین و جنتامایسین استفاده شد. در این مطالعه ۱۷۵ ایزوله (۸۷.۶۳%) مربوط به نمونه ادرار و ۹۹ ایزوله (۱۳.۳۶%) مربوط به نمونه های مختلف (خون، مایع مغزی–نخاعی، زخم، آسیت و ترشحات) بود. مقاومت ایزوله های کلبسیلا پنومونیه به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، ایمیپنم، نیتروفورانتوئین و جنتامایسین به ترتیب ۷۱.۴۶%، ۹.۵۶%، ۳.۳۹% و۳۰%  بود. نتایج مطالعه حاضر بیانگر افزایش مقاومت ایزوله های کلبسیلا پنومونیه به آنتی بیوتیک های مختلف در مقایسه با مطالعات پیشین است. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند باعث راهنمایی بهتر ما در رویارویی با مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری های عفونت زا گردد.

کلبسیلا پنومونیه, مقاومت آنتی بیوتیکی, روش دیسک دیفیوژن