مجتبی عظیمی اسک شهر - کارشناس ارشد تکثیر و پرورش آبزیان، گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران.
مریم شاپوری - استادیار گروه منابع طبیعی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران.

آلودگی سرب به علت اثرات سمی، از بزرگ­ترین مشکلات منابع طبیعی و محیط زیستی است. تحقیق حاضر در زمستان ۱۳۹۱ تا تابستان ۱۳۹۲ به منظور ارزیابی میزان آلودگی فلز سنگین سرب در آب و بافت­های (کبد، آبشش و ماهیچه)  سیاه ماهی Capoeta capoeta gracilisرودخانه پلنگ­رود در منطقه اباتر شهرستان صومعه­سرا در استان گیلان صورت گرفته است. نمونه های آب و ماهی در ۳ ایستگاه مشخص جمع­آوری شد. برای نمونه برداری از آب رودخانه از دستگاه واتر­سمپلر (water sampler) و برای صید ماهیان از تور ماشک استفاده شد. پس از انجام آزمایش بر روی نمونه­ها با کمک نرم افزار اکسل مورد بررسی آماری قرار گرفت و برای بررسی همبستگی از آزمون رگرسیون استفاده شد. غلظت سرب در بافت­های آبشش، کبد و ماهیچه به ترتیب mg/kg ۷/۵۰، mg/kg ۲/۳۴ و mg/kg ۳/۲۴ است و طبق داده­ها غلظت سرب بالاتر از استانداردهای WHO، FAO، USFDA و NHMRC است. نتایج حاصل، بیان­گر بالاتر بودن حد مجاز عنصر اندازه­گیری شده در نمونه­ها در مقایسه با استانداردهای مورد بحث است و منطقه از لحاظ فلز سنگین سرب بسیار آلوده می­باشد.

آلودگی فلزات سنگین, سرب, سیاه ماهی, بافت, استاندارد