مهران لقمانی - استادیار، گروه زیست شناسی دریا، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، ایران (مسوول مکاتبات)

چکیده لاک پشت منقار عقابی(imbricata  Eretmochelys) در میان سایر لاک پشت های دریایی تنها گونه ای بود که برای اولین بار درسال ۱۹۷۰جزء گونه های در معرض خطر و درسال ۱۹۹۶ جزء گونه های در معرض خطر انقراض، در لیست قرمز سازمان IUCN  قرار گرفت. پراکنش این گونه درمنطقه خلیج فارس در سواحل شمالی و جنوبی آن و سواحل جنوبی سیستان و بلوچستان در دریای مکران می باشد که بیش ترین تعداد در قسمت های شمالی خلیج در منطقه سواحل ایرانی می باشد. این گونه در ایران در جزایر هرمز، شیدور، قشم، ام­الکرم، نخیلو، بنی فارور، لاوان،کیش، تهمادون،لارک و هنگام دیده شده است. در سواحل جنوبی خلیج فارس مهم ترین مناطق تخم گذاری در سواحل امارات متحده عربی، جزایر کوریان ، هارگوس، جما، کاران و در دریای عمان در راس الحد گزارش شده است. صید و صیادی، آلودگی­های ساحلی و دریایی، تخریب زیستگاه، جمع­آوری تخم لاک پشت و فشار شکارچی از برخی عوامل اصلی تهدید کننده این گونه به شمار می روند. در این تحقیق به برخی از خصوصیات زیستی این گونه با ارزش اشاره می گردد.

لاک پشت منقار عقابی, خلیج فارس, دریای مکران, imbricata .Eretmochelys