سیاوش طائی سمیرمی - دانشجوی مهندسی آبخیزداری دانشگاه تربیت مدرس.
حمید رضا مرادی - دانشیار گروه مهندسی آبخیزداری دانشگاه تربیت مدرس (مسئول مکاتبات).
مرتضی خداقلی - استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان.

این تحقیق به منظور بررسی اثرات ناشی از تغییر اقلیم روی دما، بارندگی و رواناب در حوضه آبخیز بار نیشابور با استفاده از خروجیهای مدل Hadcm۳ تحت سه سناریو A۱B ,A۲ و B۱ برای ۲۰۳۰-۲۰۱۰، ۲۰۶۵-۲۰۴۶ و ۲۰۹۹-۲۰۸۰ انجام گرفت. پس از ارزیابی کارایی مدل LARS-WG در ریز مقیاسسازی متغیرهای بارش و دما، تغییرات ماهانه آن­ها برای سه دوره ۲۰۳۰-۲۰۱۱، ۲۰۶۵-۲۰۴۶ و ۲۰۹۹-۲۰۸۰ نسبت به دوره پایه ۲۰۱۰-۱۹۷۱ مورد بررسی قرار گرفت. هر سه سناریو نتایج تقریبا مشابهی مبنی بر کاهش بارش و افزایش تابش، دمای حداقل و دمای حداکثر در دوره های آتی نشان دادند. به عنوان مثال نتایج حاصل از سناریو A۲  حاکی از افزایش میانگین سالانه دمای حداکثر و حداقل تقریبا به صورت یکسان و به میزان ۱/۱، ۲/۳ و ۶/۴ درجه سانتی­گراد، افزایش تابش به میزان ۰۷/۰، ۳۰/۰ و ۳۳/۰ میلی ژول در مترمربع در روز  و کاهش بارش به میزان ۴/۱۶، ۶/۱۷ و ۹/۳۱ درصد به ترتیب در دوره­های ۲۰۳۰-۲۰۱۱، ۲۰۶۵-۲۰۴۶ و ۲۰۹۹-۲۰۸۰ نسبت به دوره پایه ۲۰۱۰-۱۹۷۱ می­باشد. سپس متغیرهای تولید شده به عنوان ورودی مدل بارش-رواناب IHACRES قرار گرفت و بدین ترتیب جریان رودخانه برای دوره­های آتی و تحت سناریوهای مختلف پیش­بینی گردید. به عنوان مثال نتایج حاصل از سناریو A۲ حاکی از آن است که جریان رودخانه  ۹، ۴۴ و ۶۶ درصد به ترتیب در دوره­های ۲۰۳۰-۲۰۱۱، ۲۰۶۵-۲۰۴۶ و ۲۰۹۹-۲۰۸۰ نسبت به دوره پایه کاهش می­یابد. به طور کلی و با توجه به نتایج مدل­های مورد استفاده در این تحقیق مشاهده شد که دما و بارش در طول قرن ۲۱ به ترتیب افزایش و کاهش پیدا می­کنند که این تغییرات، اثرات منفی زیادی بر روی جریان رودخانه بار نیشابور می­تواند داشته باشد.

تغییر اقلیم, ریزمقیاس سازی, مدل IHACRES, مدل LARS-WG