بررسی و مقایسه توالیهای گذر پرمین- تریاس در البرز مرکزی و خلیج فارس: تغییرات رسوبشناسی، دیاژنزی و ژئوشیمیایی

روندهای جهانی در تغییرات رخسارهای و دیاژنزی توالی مرز پرموتریاس وجود دارد. در این مطالعه ویژگیهای رسوبی، دیاژنزی و ژئوشیمیایی توالیهای پرموتریاس دو مقطع انتخابی آرو در البرز مرکزی و پارس جنوبی در خلیج فارس مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. رخسارههای آهکی با ذرات غالب اسکلتی سازند روته در برش آرو با یک توالی لاتریتی نسبتاً ضخیم از رسوبات تریاس (سازند الیکا) تفکیک میشود در حالی که رخسارههای اوئید غالب، انیدریتی و دولومیتی شده سازند دالان با یک مرز دیاژنزی متئوریک (انحلال و سیمانی شدن) از کنگان جدا می شود. نوع رخساره های رسوبی و ماهیت دیاژنز تحت الجوی رسوبات حاکی از رسوبگذاری توالی های مرزی پرموتریاس برش آرو در یک اقلیم گرم و مرطوب و مقطع خلیج فارس در اقلیم گرم و خشک است. با وجود تفاوت های اقلیمی و جغرافیایی دیرینه این رسوبات، شباهتهایی در روندهای چینه شناسی آنها دیده می شود. تغییر کارخانه کربنات سازی و ظهور رخسارههای میکروبیالیتی از اصلیترین شباهتهای این دو برش مورد بررسی است. همچنین میکرایتی شدن شدید و زیست آشفتگی عارضه ویژه رخساره های تریاس زیرین میباشد. این تغییرات همراه با تغییرات ژئوشیمیایی در هردو برش چون فقیر شدگی توالی های کربناته پرمین نسبت به ایزوتوپهای کربن و اکسیژن و مقادیر عنصر Sr و همچنین غنی شدگی مقادیر عنصری Mn و Fe ،Na است که شاهدی بر تأثیر دیاژنز متئوریک می باشد. یافته های این مطالعه در کنار مقاطع مورد بررسی دیگر در ایران شاهدی بر تحول مهمی در پلتفرمهای کربناته نئوتتیس در زمان پرموتریاس می باشد.

Keywords:

مرز پرموتریاس , سازند دالان , کنگان , الیکا و روته