استفاده از اسکیدرهای چرخ لاستیکی، عملیاتی معمول برای خروج چوب از عرصه قطع است، هرچند مشکلات زیست محیطی زیادی را سبب می شود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر درصد شیب، تعداد عبور اسکیدر، عمق و رطوبت خاک در مسیرهای چوبکشی بر کوبیدگی خاک های ریزدانه و در مرحله بعد، کمی کردن این آثار است. این پژوهش در قالب طرح فاکتوریل کاملا تصادفی در جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود اجرا شد. آثار شیب در چهار گروه ۰، ۱۰، ۱۰- و ۲۰- درصد و عمق خاک در ۵، ۱۵ و ۲۵ سانتی متری از سطح خاک اندازه گیری شد. همچنین آثار رطوبت خاک در سه دسته ۳۰-۲۰، ۴۰- ۳۰ و ۵۰-۴۰ درصد اندازه گیری شد. سطوح متفاوت کوبیدگی نیز بر اساس تعداد عبور اسکیدر عبارتند از ۱، ۵، ۸، ۱۰، ۱۵، ۲۰، ۲۵ و ۳۰ بار تردد. افزایش دفعات عبور اسکیدر، وزن مخصوص ظاهری را افزایش می دهد، ولی بیشترین درصد افزایش وزن مخصوص ظاهری در اثر عبور اولیه اسکیدر رخ داده است. کوبیدگی خاک در شیب رو به بالا (در جهت چوبکشی) بیشتر از شیب رو به پایین است. همچنین افزایش وزن مخصوص خاک در اثر چوبکشی تا عمق ۳۰ سانتی متری نیز درخور توجه است. وزن مخصوص ظاهری خاک در عمق های ۵، ۱۵ و ۲۵ سانتی متر به ترتیب به طور میانگین ۳۵، ۲۲ و ۱۷ درصد بیشتر از وزن مخصوص در خاک های دست نخورده (شاهد) است.

اسکیدر چرخ لاستیکی, کوبیدگی خاک, به هم خوردگی, شیب و وزن مخصوص