کاج الدار که از قرن ها پیش در ایران کاشته می شده، در منطقه خواف دچار تغییرات شدید ظاهری شده و دو فرم متفاوت از آن به وجود آمده است. هدف از این پژوهش استفاده از صفات آناتومیکی، برای تشریح تمایز ایجادشده در کاج کله قندی و توپی است که فرم های جهش یافته از پایه های مادری کاج الدار هستند. نتایج بررسی تشریحی نشان داد که کاج کله قندی از نظر تعدادی از صفات آناتومی که ارزش تاگزونومیکی دارند، از دو کاج دیگر متمایز است. شکل سوزن، تعداد روزنه ها در واحد سطح و تعداد و موقعیت کانال های رزینی از آن جمله اند. همچنین وجود تفاوت در صفاتی مانند ضخامت کوتیکول، فاصله های میان روزنه ها، تعداد روزنه در سطح رویی، محیط سوزن و طول سوزن، بیانگر افزایش توانایی سازگاری به خشکی در این فنوتیپ جدید کاج در مقایسه با کاج الدار و توپی است.

آناتومی, سوزن, کاج الدار, کاج کله قندی, کاج توپی, کانال رزینی