این تحقیق به منظور بررسی اثر آبیاری بر زنده مانی و رشد بلوط همیشه سبز (Quercus ilex L.) در مرزن آباد، با کاشت نهال گلدانی یکساله از بذر پایه مادری با مبدا فرانسه در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار تیمار بدون آبیاری، آبیاری ۱۰ روز، ۲۰ روز و ۳۰ روز یک بار در ماه های اردیبهشت تا شهریور به مدت پنج سال به اجرا در آمد. آمار زنده مانی و رشد نهال ها، هر سال جمع آوری شد و در پایان سال پنجم مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. تحلیل شرایط خاکی و اقلیمی در مدت یادشده (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۹) نشان داد که سه تا شش ماه خشک در فصل بهار و تابستان اتفاق افتاد و در بیشتر سال ها میانگین بارندگی کمتر از میانگین بلندمدت بود. سردترین زمستان چند دهه اخیر با ۱۹ روز یخبندان در سال ۱۳۸۶ رخ داد. با وجود این شرایط، در پایان سال پنجم، تیمار آبیاری ۱۰روز یک بار با ۶۵ درصد زنده مانی در مقایسه با ۳۹ و ۳۲ درصد برای دو تیمار دیگر، برتری خود را نشان داد و تفاوت آن با تیمارهای دیگر در سطح یک درصد معنی دار بود (۱%p<). مرگ ومیر نهال ها درپی یخبندان سال ۱۳۸۶ نیز محسوس، ولی در حد طبیعی بود. آبیاری بر میانگین بلندی نهال ها موثر بود، ولی تفاوتی در تیمارهای موفق مشاهده نشد. در مجموع مهم ترین عوامل محدود کننده استقرار و رشد بلوط همیشه سبز در این ناحیه، خشکی محیط و قلیایی بودن خاک است.

بلوط همیشه سبز, نهالکاری, آبیاری, خشکی, زنده مانی, مرزن آباد