هدف این تحقیق تعیین مقدار صدمه و شناسایی عوامل اصلی ایجاد صدمات بهره برداری است. در روش بهره برداری تک گزینی که سبب ایجاد حفره های باز در جنگل می شود، موضوعی که تاکنون با وجود مطالعات گسترده کمتر به آن پرداخته شده است. برای جمع آوری اطلاعات از روش پیمایش زمینی و اندازه گیری صددرصد نقاط خسارت دیده استفاده شد. مقدار صدمه با توجه به معیارهای فائو در قطعات و در هکتار براساس طبقه، ابعاد، شدت و ارتفاع محل صدمه ارزیابی شدند. برای محاسبه داده های دو پارسل از آزمون t مستقل استفاده شد. مقایسه چند گروهی داده های کمی با استفاده از تجزیه واریانس ANOVA یکطرفه و مقایسه چندگروهی داده های رتبه ای با استفاده از آزمون کروسکال والیس انجام گرفت. در مرحله قطع، ۵/۷۹ درصد صدمه ها در ارتفاع بالای یک متری تنه رخ داد. در مرحله خروج چوب، ۴۵/۹۰ درصد صدمه ها از ارتفاع یک متری تنه به پایین تا محل ریشه و گورچه درخت مشاهده شد. متوسط بیشترین صدمه ها در دو پارسل در مرحله قطع و خروج چوب به ترتیب در ابعاد۵۰- ۱۰ سانتی متر مربع (۴۴ درصد) و بیش از ۲۰۰ سانتی متر مربع (۶۴ درصد) مشاهده شد. شدت صدمه در مرحله قطع یکی است (۷۲ درصد)، ولی در مرحله خروج چوب با توجه به شیب محل قطع، در پارسل ۵۱ (۹۵ درصد) بیشتر از پارسل ۱۲۱ (۶۳ درصد) است. در طبقه بندی صدمات در مرحله قطع، مجموع صدمات در پارسل ۵۱ (۳۳ صدمه) بیشتر از ۱۲۱ (۱۹صدمه) مشاهده شد. در زادآوری، مقدار صدمات در پارسل ۵۱ در هرسه مرحله رویشی بیشتر از پارسل ۱۲۱ است که نوع صدمه زخمی شدن تنه نهال ها در پارسل ۵۱ در مرحله خال گروه دو برابر شل گروه و نه برابر نونهال و نهال مشاهده شد. به طورکلی مقدار صدمات در مناطق شیبدار بیشتر از مناطق کم شیب است (چهار برابر) و عدم رعایت جهت های قطع تعیین شده تاثیر زیادی بر شدت صدمه دارد.

بهره برداری, خروج چوب, زاد آوری, صدمات, قطع