مهدیس پارسا - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی؛آموزگار رسمی آموزش و پرورش

با توجه به اینکه امروزه در جهان به صورت روزانه و مکرر از فناوری های نوین استفاده می شود و تاثیر به سزایی در همه عرصه های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی جوامع دارد قطعا نقش موثری در بهبود بهره وری آموزش و پرورش خواهد داشت . فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش و پرورش به معنای سخت افزاری آن نیست ، بلکه فرهنگ ، برنامه و جریان آموزشی فعال است که محتوای آموزش و پرورش نوین را برای حضور موثر در هزاره سوم ترسیم می کند. هدف این مطالعه بررسی پتانسیل فناوری های نوین از جمله فناوری های اطلاعات و ارتباطات (ICT)،هوش مصنوعی و واقعیت مجازی و سایر ابزارها در ارتقا بهره وری آموزش و پروش است ، در این مطالعه ،از روش توصیفی و مطالعه اسنادی برای توصیف پتانسیل فناوری های نوین در بهبود بهره وری در آموزش و پرورش استفاده شده است ؛ نتایج یافته های پژوهش نشان می دهند فناوری های نوین می تواند فرصت های جدیدی را برای آموزش مادام العمر ایجاد کرده، مهارت های شغلی را توسعه دهد، موجب توسعه فعالیت های فردی در بین دانش آموزان و معلمان شده و آنها را درحل مسائل و مشکلات آموزشی توانمند کند. همچنین فناوری اطلاعات سبب می شود تا کلاس های درس از آموزش یک سویه ی معلم به محیطی زنده وخلاق تبدیل شده و امکان توسعه سبک های نوآموزشی فراهم آید؛ بنابراین طراحی سیستم های سخت افزاری و نرم افزاری و جذب متخصصان برای آموزش نیروی انسانی ، تجهیز مناطق آموزشی و مدارس وشیوه های مدیریت در سازمان ها، با رسانه های چند منظوره ، رایانه و شبکه های داخلی وجهانی اینترنت , راهبردی مهم در پویایی نظام آموزشی ونظام سازمانی و تامین نیازهای متفاوت فراگیران خواهد بود.

آموزش و پرورش، فناوری های نوین ، بهره وری ، مزایا و چالش ها و راهبرد ها