اعتمادسازمانی؛ حلقه مفقوده سازمانهای دانشی بررسی نقش میانجی اعتماد در رابطه بین فرهنگ و تمایل به ترک شغل کارکنان دانشی

امروزه یکی از دغدغه های اصلی سازمانها مخصوصا سازمان های دانشی، مساله تمایل به ترک خدمت کارکنان میباشد. ترک خدمت کارکنان ضمن تحمیل هزینه های مستقیم و غیرمستقیم، باعث انتقال قابلیت ها به شرکت های رقیب و نهایتا از دست رفتن مزیت رقابتی سازمان میشود. . از طرفی فرهنگ سازمانی برای تجزیه و تحلیل و پیش بینی رفتار سازمانی، تعهد، وفاداری و تمایل به ترک خدمت کارکنان در سازمان ابزار مناسبی است. همچنین ثابت شده است که فرهنگ و اعتماد از عوامل حیاتی موفقیت مدیریت دانش در سازمان هاست. با توجه به ضرورت پاسخگویی سریع به تحولات محیط متلاطم، یکی از وظایف مهم رهبران در سازمان ها، ایجاد تیمهای کاری هماهنگ می باشد که در واقع به معنی فرایند تزریق تدریجی و تشویق اعتماد در سازمان می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فرهنگ سازمانی بر اعتماد کارکنان دانشی پژوهشگاه صنعت نفت و تمایل به ترک خدمت آنها، ارتباط چند سویه مقوله های فرهنگ، اعتماد و ترک خدمت را در قالب یک مدل علیّ بررسی می نماید. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی از شاخه همبستگی و مبتنی بر مدلسازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری تحقیق دربر گیرنده اعضای هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت بوده است؛ بدین منظور ۱۶۰ پرسشنامه توزیع و جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که فرهنگ سازمانی بر روی اعتماد اثر مثبت، مستقیم و معناداری دارد، اعتماد بر روی تمایل به ترک کار اثر معکوس و معناداری دارد و همچنین اعتماد در رابطه بین فرهنگ سازمانی و تمایل به ترک کار نقش میانجی دارد.

Keywords:

فرهنگ سازمانی , اعتماد , ترک خدمت , کارکنان دانشی