اسما عسکری فر - دانشجوی کارشناسی پیوسته ، گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پردیس فرهنگیان فاطمه الزهرا واحد اروند آبادان، ایران

واژه ی اضطراب در روانشناسی بالینی مقام خاصی دارد و مکرر مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا بدون تردید در اغلب ناهنجاری های روانی ، اضطراب نقش مهمی ایفا می کند.اضطراب در واقع ترس کلی ، مبهم و ناخوشایند است .وقتی دانش آموز می خواهد در امتحان مهمی شرکت کند و دچار اضطراب می شود، اینگونه اضطراب یک واکنش عادی در برابر فشار روانی است .زمانی اضطراب یک اختلال محسوب می شود که شدت آن به اندازهای است که فرد قادر به کنترل آن نیست .در اختلال اضطراب فراگیر، شخص مبتلا از علت ترس خود آگاهی ندارد و سراسر روز با احساسی فراگیر از ترس و تشویش مواجه است .تجربه ی اضطراب در میان اشخاص یکسان نیست ، یعنی ممکن است شخصی ، اضطراب را مایه ی موفقیت بداند و دیگری آن را مایه ی شکست .در این پژوهش ، با مراجعه به مقالات و منابع روانشناختی مرتبط با موضوع و مطالعه ی آنها، به جمع بندی و نتیجه گیری در مورد ویژگی های اختلالات اضطرابی در کودکان و علل به وجود آمدن آنها اقدام شده است .

اختلال اضطراب، کودکان، ترس، تشویش