انیس ایزدی رائینی - اداره آموزش و پرورش ناحیه یک بندرعباس،هرمزگان،ایران.

خانواده، نخستین نهاد اجتماعی است که تامین کننده ی نیازهای روانی و جسمانی افراد است . کودک از همان ابتدایی شیرخوارگی از محیط خانواده متاثر می شود و در بزرگسالی نیز این تاثیر پیچیدگی خاص خود را پیدا می کند. خانواده در رشد شخصیت فرزندان، تحکیم ارتباط میان اعضای خود و اعتلای فرهنگ جامعه و. . . نقش و اهمیت به سزایی دارد.فرزند در خانه و در دامان والدین رشد می کند و آماده ی ورود به مرحله ی دیگری می شود. خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه ای محسوب می شود. وضعیت موجود هر جامعه ای نتیجه یادگیری دیروز افراد در خانه و مدرسه است و وضعیت فردای هر جامعه در نتیجه سرمایه گذاری هایی است که امروز روی دانایی افراد در خانه ، مدرسه و جامعه انجام می گیرد.یک اصل مهم دانایی می گوید:آینده یافتنی نیست ، بلکه ساختنی است اگر به دنبال ساختن آینده جامعه هستی بین خانه و مدرسه پل ارتباطی و دانش افزایی بزن و اجازه بده این پل از جامعه بگذرد.در تعریفی از راجرز خانواده چنین تعریف شده است : خانواده، نظامی نیمه بسته است که نقش ارتباطات داخلی را ایفا می کند و دارای اعضایی است که وضعیت ها و مقام های مختلفی را در خانواده و اجتماع احراز کرده و با توجه به محتوای وضعیت ها، افکار و ارتباطات خویشاوندی که مورد تایید جامعه ای است که خانواده جزء لاینفک آن است ، ایفای نقش می کند.