حسن قربانی - کارشناسی آموزش ابتدایی

انسان از نظر خلقت برترین مخلوقات است که در نتیجه تربیت جسمی و روانی می تواند به مرحله کمالدست یابد. تربیت بدنی از اولین و قدیمی ترین مواد درسی همه دوره های تحصیلی است که از طریق آموزش فعالیت های حرکتی و ورزشی ، نقش عمده ای در تربیت کودکان و جوانان پیدا کرده است .عبادت، مطالعه ، تفکر و …از اعمال و فعالیت هایی هستندکه به دریافت انرژی از جسم نیاز دارند و در عوض انرژی های دیگری نیز به ذهن و روح و روان یادگیرنده می دهند .بدن و جسم برای تامین انرژی انواع فعالیت های آدمی به تندرستی و سلامت عملکرد دستگاه های مختلف بدن نیاز دارد که آن هم از طریق فعالیت بدنی و نمود عینی آن یعنی حرکت تحقق می یابد .از نظر اجتماعی ، تربیت بدنی بخشی از تجارب عاطفی و اجتماعی دانش آموز را تشکیل می دهد که به شکل حرکت وبازی نمود پیدا می کند .تربیت بدنی نه فقط نیاز به تعامل و ارتباط اجتماعی را برآورده می سازد، بلکه در ایجاد ارزش های مربوط به زندگی خوب و متعادل نیز سهیم است .آموزش اصول سلامتی و تندرستی ، بخشی از تجربه آموزشی و اجتماعی یادگیرنده است .تربیت بدنی در ایجاد فرهنگ توجه به سلامتی و گذران صحیح اوقات فراغت ، سهیم است .بنابراین دستیابی به وضعیت بدنی سالم ، متناسب و آماده برای شرکت در فعالیت های گروهی و اجتماعی ، بخشی از تربیت اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود که از طریق برنامه تربیت بدنی و ورزش مدارس، تعمیم وگسترش می یابد. توجه به تربیت بدنی و آموزش شیوه زندگی سالم به عنوان عامل پیشگیری ، نه تنها هزینه های درمان را کاهش می دهد، بلکه از پیدایش ناهنجاری های عضلانی اسکلتی نیز جلوگیری به عمل می آورد .از طرفی دیگر، با استناد به یافته های پژوهشی و ارتباط مثبت پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با فعالیت های جسمانی ، ضرورت توجه به تربیت بدنی مدارس اهمی دوچندانی یافته است .

ورزش آموزشی ،ورزش مدارس، ورزش تعلیم و تربیت ، ورزش ایران.