محمد هادی باقری - فارغ تحصیل سطح چهارمجتمع آموزش عالی فقه

بحث امامت در متون اسلامی  موردتوجه عمیق قرارگرفته است شناخت برنامه های دینی منوط به شناخت امام(ع) وحجت الهی است که بدانیم امام(ع) چه جایگاه بلند دارد، حضرت ابراهیم با اینکه مقام نبوت ورسالت داشت بعد از امتحان های مهم به مقام امامت دست پیدا میکند، بسیار برای حضرت ابراهیم مهم بوده برای فرزندان شان هم از خدای منان در خواست میکند، تا اینکه از جانب خدا به حضرت ابراهیم بیان می شود که این مقام به انسان های که در زندگی اش نقطه تاریک از ظلم ستم باشد این مقام شامخ به او نمی رسد، درمهم ترین کتاب آسمانی قرآن شریف بحث امامت مطرح شده است بیان شده است این مقام به انسانهای ظالم نمی رسد. همچنین آیات درروایات هم در موارد متعدد، ازمقام شامخ وعدد ائمه اطهار سخن به میان آمده است. هدف کلی در این مقاله شناخت جایگاه امامت از قرآن واحادیث ناب اسلامی است. جایگاه رفیع  امامت به بیان امام صادق(ع)  از قرآن شریف دانسته میشود، «من لم یعرف امرنا من القرآن، لم یتنکب الفتن» هر کسی که امر ولایت ما را از قرآن نشناسد، نمی تواند از فتنه ها مصون بماند. روش و بررسی این مقاله: به صورت تحلیلی وتوصیفی تبیین شده است. سوال اصلی: اهمیت و جایگاه امام(ع)درآیات وروایات چگونه مطرح شده است؟

کلید واژه ها: امام(ع), امامت, حاکمیت, معرفت, شیعه, اهل سنت, ظلم