حسین صابری حسین آباد - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه،گروه عمران،دانشکده مهندسی،دانشگاه یزد
بهروز احمدی ندوشن - استادیار گروه عمران،دانشکده مهندسی،دانشگاه یزد

محل قرارگیری یک میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی یکی از عوامل بسیار مهم در جهت موثر عمل نمودن این میراگر و در نتیجه کنترل وکاهش پاسخهای یک سازه مرتعش است. هدف از پژوهش حاضر، ارائه و ارزیابی راهکاری جهت بهینه سازی محل قرارگیری میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی در قابهای برشی است. برای نیل به این هدف، ابتدا مبانی تئوریک مرتبط با محلهای مطلوب جهت تعبیه میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی در یک سازه مرتعش ارائه میشود. در این قسمت معادلات حاکم بر سیستم در فضای مودال بسط داده شده و سپس فرم فضای حالت هر مود فرمول بندی میگردد. در این تحقیق با تحت ارتعاش قرار دادن یک سازه 6 طبقه، تمام محلهای ممکن برای قرار گیری میراگر در سازه، در جهت کنترل ارتعاشات، مورد ارزیابی قرار می گیرند و پاسخهای سازه کنترل شده برای 6 حالت ممکن مقایسه گشته و محلهای مطلوب معرفی میگردند. نشان داده خواهد شد که نتایج حاصل از شبیه سازیهای عددی با محلهای بهینه بدست آمده از روابط تئوریک کاملا مطابقت داشته و تغییر مکان نسبی طبقات مربوط به مود اصلی سازه به عنوان پارامتر تعیین کننده در شناسایی محل مطلوب میراگر تنظیم پذیر مغناطیسی به شمار میآید.

کنترل نیمه فعال، میراگر مغناطیسی تنظیم پذیر، فضای حالت، مودال