مجتبی امینی هرندی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی دانشگاه پیام نور

توجه به فناوریهای نوین به خصوص اینترنت و فضای مجازی در ارائه برنامه درسی به خصوص در محیط خارج از مدرسه برای رشد و پرورش کودکان ، مشارکت بیشتر آنها و دانش آموز محور شدن برنامه های آموزشی از اهمیت بسزایی برخوردار است و لذا لازم است در پژوهشی جامع به بررسی و ارزیابی جایگاه برنامه ریزی درسی پس از مدرسه به خصوص در فضای مجازی مبادرت شود که پژوهش حاضر در این راستااقدام نموده است . پژوهش حاضر به روش تحلیلی -توصیفی و با هدف ارزیابی جایگاه برنامه ریزی درسی پس از مدرسه در فضای مجازی برای دانش آموزان دوره اول و دوم متوسطه شهر هرند انجام پذیرفته است . جامعه آماری شامل ۶۵ نفر دانش آموز می باشد که با توجه به محدود بودن جامعه آماری، همگی به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و فرضیه ها نیز با آزمون پیرسون مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج بیانگر آن است که به طور کلی ما بین فضای مجازی و کسب اطلاعات به صوت مثبت و معنادار(۰۰۲.۰)، ما بین فضای مجازی و دسترسی به اطلاعات ومنابع به صورت مثبت و معنادار(۰۰۰.۰)، بین فضای مجازی و محل برنامه های پس از مدرسه به صورت مثبت و معنادار(۰۰۱.۰) و مابین فضای مجازی و ویژگی های شبکه به صورت مثبت و معنادار(۰۴.۰) رابطه وجوددارد. همچنین به صورت کلی ما بین فضای مجازی و استفاده فوق برنامه به صورت مثبت و معنادار(۰۰۱.۰)رابطه وجود دارد.

برنامه ریزی درسی ، پس از مدرسه ، فضای مجازی، دانش آموزان .