محمد عابد سیچانی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ای ران
پرهام شادبخت - کارشناس شهرسازی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
مرتضی شکری - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران

روش های رایج و مرسوم تصفیه فاضلاب شامل تصفیه مقدماتی، اولیه و ثانویه و نیز کلرزنی برای حذف فاکتورهای بیماری زا همچنان در تصفیه خانه های کشور مقبول و مورد استفاده است. در این مقاله سعی شده است که با مطالعه و بررسی تصفیه خانه شاهین شهراصفهان و با بررسی پروژه تصفیه تکمیلی این تصفیه خانه، راه حلی برای چالش کم آبی کشور با استفاده از پساب فاضلاب برای آبیاری فضای سبز ارائه گردد. بسیاری از سرزمین های جهان با کم آبی روبه رو هستند و این معضل، ملت ها را به سمتی سوق داده است که برای حل این مشکل چاره اندیشی نمایند. یکی از بهترین گزینه های پیشنهادی که در بسیاری از کشورها به مرحله اجرا درآمده است، استفاده مجدد از پساب در مصارف غیرخوراکی است. در بررسی های انجام گرفته، در این پروژه از تکنولوژی الکترولیز هیپوکلریت سدیم بهره گرفته شده است، با بررسی های انجام گرفته در یک بازه زمانی سه ماهه، پساب تصفیه خانه فوق الاشاره، مورد آزمایش قرار گرفته و از طریق مقایسه با پارامترهای استاندارد لازم برای استفاده در آبیاری فضاهای سبز و کشاورزی، نتیجه حاصل حاکی از آن بود که تصفیه خانه مذکور، پتانسیل لازم جهت تامین آب مصرفی به منظور آبیاری فضای سبز شاهین شهر را دارا است.

آبیاری، فضای سبز، الکترولیز هیپوکلریت سدیم، تصفیه تکمیلی، پساب