مریم سیاوش آبکنار - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط اضطراب کرونا با نگرانی و شدت علائم وسواسی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی مراجعه کننده به مراکز رواندرمانی سطح شهر رشت در نیمه دوم سال ۱۳۹۹ بودند که به روش نمونه-گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس اضطراب بیماری کرونا (CDAS)، پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) و سیاهه وسواسی اجباری مادزلی (MOCI) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره صورت گرفت. یافته ها نشان داد بین اضطراب کرونا با نگرانی (۵۸۰/۰r=، ۰۱/۰P<) و شدت علائم وسواسی (۵۱۹/۰r=، ۰۱/۰P<) در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون اضطراب کرونا ۴۷/۰ درصد از نگرانی و ۴۳/۰ از شدت علائم وسواسی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی را به صورت معنی داری پیش بینی کرد. براساس این نتایج می توان بیان نمود که اضطراب کرونا توانایی پیش بینی نگرانی و شدت علائم وسواسی در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی را دارد.

اضطراب کرونا، نگرانی، علائم وسواسی ، اختلال وسواس فکری-عملی