شهرزاد پازوکی - دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
رضا حسین پور - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه جامع امام حسین (ع)

هدف پژوهش حاضر فراتحل تاثیر طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار در زوجین بود . این پژوهش ازنظر هدف کاربردی وازنظر روش، توصیفی – تحلیلی از نوع فراتحلیل بود. جامعه موردمطالعه در بخش مبانی نظری و پیشینه کتب، پایان نامه ها ومقالات مرتبط با موضوع و نمونه تحقیق کتب، پایان نامه ها و مقالاتی بود که در قسمت منابع معرفی شده اند. جامعه موردمطالعه در بخش داده های تحقیق شامل یافته های کلیه پژوهش های انجام شده در حوزه طرحواره ها و روابط زوجین در داخلو خارج کشور و نمونه تحقیق شامل پژوهش هایی بود که بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ انجام شده است. روش جمع آوریاطلاعات در بخش مبانی نظری و داده های تحقیق در بخش پیشینه، کتابخانه ای و ابزار جمع آوری فیش بود. برای توصیف دادهها از جداول فراوانی، نمودارها و شاخص های میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل داده ها از روش فراترکیب در قالب ترکیبداده های کمی پژوهش های مورد مطالعه استفاده شد. دادههای جمعآوریشده با روش اندازه اثر، تفاوت میانگین استاندارد شدهیا d کوهن برای مدل اثرهای ثابت مورد فراتحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان میانگین اندازه اثرات ثابت برابر ۸۸۲ / ۱ و برای اثراتتصادفی برابر ۹۸۳ / ۱ است که هر دو در سطح ۰۰۱ / ۰ معنیدار است. یعنی در مجموع پژوهش های مورد بررسی، طرحواره درمانیبر طرحواره های ناسازگار زوجین تاثیر مثبت و معنی داری داشته و بر اساس ملاک های کوهن برای تفسیر معنی داری عملیاندازه اثر، میانگین اندازه اثر پژوهش حاضر را می توان به عنوان تاثیر زیاد طرحواره درمانی بر طرحواره های ناسازگار زوجین تفسیرکرد . با توجه به یافته این پژوهش، پیشنهاد می شود مسئولیان و متصدیان مربوطه با برگزاری کارگاه های طرحواره درمانی برایزوجین موجب بهبود روابط بین آنها و در نهایت کیفیت زندگی آنان شوند.

طرحواره درمانی، طرحواره های ناسازگار، زوجین