معصومه رضائی - کارشناسی ارشد روانشناسی اسلامی گرایش مثبت گرا دانشگاه قرآن و حدیث قم
غلامرضا مرادیان - سطح سه فقه و اصول حوزه علمیه قم

رضایت از زندگی به عنوان شاخص کلیدی بهزیستی ذهنی مثبت، ناشی از ادراک شخص از کل زندگیاست و تحت تاثیر عوامل مختلف زیستی و اجتماعی-روانی است. .پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اهدافپیشرفت درپیش بینی رضایت از زندگی زوجین با ویژگی تک فرزندی در مقایسه با زوجین دارای خواهر وبرادر انجام شد. پژوهش از نظر هدف بنیادی، از نظر زمان یک پژوهش مقطعی، از لحاظ نوع داده ها کمی واز نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را همه طلاب، دانشجویان و شاغلین متاهلشهر قم در سال ۱۴۰۰ به تعداد ۲۳۸ نفر که سابقه بیش از دو سال ازدواج دارند تشکیل داد، از جامعه آماریمذکور بر اساس فرمول مورگان و کرجسی ۱۴۴ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد، ابزارپژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد اهداف پیشرفت الیوت و مک گریگور (۲۰۰۱) و رضایت از زندگی داینر(۱۹۸۵) بود. برای آزمون سئوال های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته های رگرسیون همزمان نشان داد در گروه اول (کل افراد نمونه) هیچ یک از سطوح متغیر اهداف پیشرفت نمیتواند پیش گوی مناسبی برای میزان تغییرات رضایت از زندگی باشد. سطوح اهداف پیشرفت به لحاظ آماری سهم معنی داری در پیش بینی رضایت از زندگی نشان نداند (P>۰/۰۵). نتایج رگرسیونهمزمان نشان داد هیچ یک از سطوح متغیر اهداف پیشرفت نمیتواند پیشگوی مناسبی برای میزان تغییراترضایت از زندگی باشد. در مجموع می توان گفت، به دلیل این که اهداف انسان ها می تواند در طول زمان تغییر پیدا کند، بعضی از اهداف انسان قابل دستیابی است، و بعضی ها غیر قابل دستیابی هر قدر هم انسانتلاش کند، احتمال دارد به آن اهداف نرسد، اهدافی هستند که خارج از کنترل همسران است، بنابراین اهداف پیشرفت نمی تواند رضایت از زندگی را پیش بینی نماید.

اهداف پیشرفت ، اهداف تسلط ، اهداف عملکردی، رضایت از زندگی، حجم خانواده