عبداله نایبی - گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه علمی کاربردی نوشهر

امروزه توسعه اقتصاد ملی از توسعه شهری تفکیک ناشدنی است و توجه به رونق اقتصادی هر شهر صرفا منافع خود آن شهر را در بر نمی گیرد، بلکه در خدمت منافع کل جامعه است و جای هیچ گونه تردیدی نیست که استفاده از منابع سرمایه گذاری بخش خصوصی و سرمایه گذاران اعم از داخلی و خارجی یکی از اصلی ترین راهکارهای توسعه و پیشرفت اقتصاد شهرهاست؛ چراکه نمی توان به راهکارهای سنتی و کلاسیک تامین منابع برای پاسخگویی به نیازهای رو به تزاید خدمات عمومی در شهرها وابسته بود. در همین راستا ایجاد زیرساخت های متناسب برای هر قشر جامعه شهری، از یک طرف و آموزش و فرهنگ سازی برای پذیرش تفاوت ها از طرف دیگر، بستر مناسب را فراهم کرده تا همه ساکنان از حضور در شهر منتفع شوند. یکی از مهمترین معیارهایی که در طراحی فضاهای شهری باید مدنظر قرار بگیرد، توجه به تمامی ساکنان شهر و دخیل کردن آنها در امور شهری است، به نحوی که شهروندان در فرآیندهای برنامه ریزی و طراحی شهری به طور مستقیم و غیرمستقیم مشارکت داشته باشند. به منظور تحقق این هدف، ایجاد زیرساخت های فرهنگی و اجتماعی و توجه به مسائل آموزشی و فرهنگی اهمیت زیادی دارد تا جامعه شهری آماده پذیرش چنین بستری شود. لذا در طراحی فضاهای شهری توجه صرف به ایجاد تعادل بین فضاهای پر و خالی در بافت شهری, نیازهای فضایی جامعه را مرتفع نمی کند, بلکه اهمیت به ابعاد اجتماعی و عملکردی آن ضرورت ویژه ایی دارد. لذا در طراحی فضاهای شهری توجه صرف به ایجاد تعادل بین فضاهای پر و خالی در بافت شهری, نیازهای فضایی جامعه را مرتفع نمی کند, بلکه اهمیت به ابعاد اجتماعی و عملکردی آن ضرورت ویژه ایی دارد.

واژه کلیدی: مسائل آموزشی، فرهنگی، فضاهای شهری