عبدالامیر راهنما - موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،کرج، ایران
غلامرضا عبادوز - بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،تهران، ایران
احمد علی شوشی دزفولی - استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،تهران، ایران
امیر خسرو دانایی - مربی بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمات تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،تهران، ایران
سیدعلی طباطبایی - دانشیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،تهران، ایران
خالد میری - استادیار، بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان (ایرانشهر)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
علی دهقانی - مربی، بخش تحقیقات گیاه پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،تهران، ایران

The recurrent selection was used in this study. For this purpose, ۴۹ alfalfa ecotype seeds collected from all over the country and planted in Khuzestan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center in ۱۹۹۰. Based on forage yield comparison, ۲۰ ecotype were selected in ۱۹۹۳, provided at least ۱۰۰ compatible stem cuttings, rooted and planted in separated plots and produced ۲۰ seed sample. Based on ۲۰ ecotype performance in ۱۹۹۵, eight ecotypes were removed and seeds of ۱۲ ecotypes were harvested separately and cultivated in isolated region in ۱۹۹۶. The final comparison resultsed in the removal of ۶ other ecotypes. After open pollinating between six remaining ecotypes, modified population was obtain in ۱۹۹۸ and planted in the isolated farms for until ۲۰۰۵. This population was compared with the best ecotypes of sub tropical regions including Baghdadi, Nikeshahri, Bami, Yazdi and Mesasersia in a research project during the years ۲۰۰۶ to ۲۰۱۰. The results showed that the improved alfalfa population with ۱۹.۳ t/ha total dry matter produced the highest forage yield and was superior to the others that thay have ۱۷.۸, ۱۷.۶, ۱۶.۸, ۱۵.۶, and ۱۴.۹ t/ha dry forage yield respectively. According to the survey, this improved population was not sensitive to common diseases like as Uromyces striatus, Stemphyllium botryosom, Pseudopeziza medicaginis (Lib.)Sacc. and Green florescence. Due to the superiority of yield and the lack of susceptibility to diseases, this population was named "Omid" alfalfa and was recommended for cultivation in sub tropical regions.

یونجه, اکوتیپ, مناطق گرمسیری, عملکرد