تعیین مطلوبیت رویشگاه بلندمازو (Quercus castaneifoliae C. A. Mey) برای برنامه ریزی احیایی با استفاده از مدل سازی پراکنش گونه ای
عنوان مقاله: تعیین مطلوبیت رویشگاه بلندمازو (Quercus castaneifoliae C. A. Mey) برای برنامه ریزی احیایی با استفاده از مدل سازی پراکنش گونه ای
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-9-3_009
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JFRD-9-3_009
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
Farzaneh Moghbel Esfahani - دانشجوی دکتری جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Seyed Jalil Alavi - دانشیار، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Seyed Mohsen Hosseini - استاد، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Masoud Tabari Kochaksarai - استاد، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
خلاصه مقاله:
Farzaneh Moghbel Esfahani - دانشجوی دکتری جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Seyed Jalil Alavi - دانشیار، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Seyed Mohsen Hosseini - استاد، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
Masoud Tabari Kochaksarai - استاد، گروه علوم جنگل، دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس، مازندران، ایران
با وجود پتانسیل جنگلهای هیرکانی برای حفظ تودههای بلندمازو، فراوانی این گونه بهشدت کاهش یافتهاست و بیشتر تودههای جوان این گونه بهطور جدی در معرض تهدید قرار گرفتهاند. این پژوهش با استفاده از یک دیدگاه تلفیقی، پراکنش گونه بلندمازو جنگل هیرکانی را با هدف تعیین مناطق بهینه برای احیای جنگل با استفاده از پنج روش مختلف مدلسازی شامل مدل خطی تعمیمیافته (GLM)، مدل جمعی تعمیمیافته (GAM)، تحلیل طبقهبندی درختی (CTA)، مدل رگرسیون تقویتشده (GBM) و روشهای جنگل تصادفی (RF) ارائه میدهد. نقشههای بارندگی و دما براساس دادههای جمعآوریشده از شبکهای از ایستگاههای هواشناسی کشور و همچنین دادههای خاک از نقشههای پایگاه Soilgrid مشتق شد. سپس مهمترین متغیرهای مستقل تاثیرگذار در پراکنش بلندمازو شناسایی شد. نتایج نشان داد که وزن مخصوص ظاهری خاک، pH، تغییرات بارندگی فصلی و بارندگی در سردترین فصل سال در تعیین و توسعه رویشگاه این گونه از بیشترین اهمیت نسبی برخوردار بوده و منطقه هیرکانی دارای پتانسیل مطلوب ۱/۱۴ درصد برای این گونه است. نقشه مطلوبیت رویشگاه تولیدشده، بهعنوان مبنایی برای طرحهای احیایی جنگلها بهویژه در مناطقی که بیشتر تحت تاثیر تخریب هستند، پیشنهاد میشود. این نقشه بیانگر مطلوبیت بالای رویشگاه این گونه در قسمت جنوب غربی هیرکانی است.
کلمات کلیدی: رویشگاه های مطلوب, متغیرهای اولیه و ثانویه توپوگرافی, جنگلکاری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1878474/