شیوا مهدلویی - دانشکده ی مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران
امیر رضا قیامی آزاد - دانشکده ی مهندسی عمران، دانشکده ی فنی، دانشگاه تهران
سید رسول میرقادری - دانشکده ی مهندسی عمران، دانشکده فنی، دانشگاه تهران

وصله ی ستون ها همواره از مسائل چالش برانگیز مهندسان در طراحی و اجرای سازه های فولادی بوده است. از چالش های موجود می توان به مسیر طولانی و غیرمستقیم انتقال نیرو، پیچیدگی و خطاهای اجرا، غیرمطلوب بودن به لحاظ اقتصادی و محدودیت اجرایی در برخی مقاطع ستون ها اشاره کرد. در پژوهش حاضر، برای رفع مشکلات ذکر شده از یک ورق تخت میانی بین دو ستون با جوش شیاری برای انتقال نیرو استفاده شده است. رفتار ستون های وصله شده شامل دو نوع مقطع قوطی شکل و H شکل با اختلاف بعد مقطع پایین و بالا از صفر تا ۵/۱۲ سانتی متر با تحلیل اجزاء محدود بررسی شده و کمینه ی ضخامت لازم ورق میانی جهت تامین مقاومت ناحیه ی وصله شده به دست آمده است. نتایج نشان داد که وصله ی استفاده شده در ستون های با ابعاد و اختلاف بعدهای رایج، عملکرد مطلوبی به لحاظ تامین مقاومت و سختی مورد نیاز داشته است. با افزایش ظرفیت و اختلاف بعد مقاطع ستون، تقاضا در ورق وصله افزایش می یابد و نیاز به ورق ضخیم تری است.

وصله ی ستون, ورق میانی, ضخامت کمینه, ورق توخالی