حامد سام دلیری - دانشجوی دکتری فیزیک دریا دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مهدی محمد مهدیزاده - دانشیار گروه غیر زیستی، جوی و اقیانوسی، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
مهریار علی محمدی - گروه علوم جوی و آبنگاری دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر
علی محمدی - استادیار دانشگاه علوم دریایی

در نظر گرفتن مسیر ایمن، مسیر کوتاه، زمان رسیدن کمتر به مقصد منجر به صرفه جویی اقتصادی در مصرف سوخت، استهلاک کمتر شناور و دریانوردی سبز (آلودگی کمتر) می شود. مسیری که شرایط بالا را داشته باشد به آن مسیر بهینه گفته می شود. هدف از این پژوهش ارزیابی عوامل تاثیرگذار در مسیریابی آب و هوایی از دو بعد ایمنی و صرفه جویی اقتصادی می باشد. عوامل تاثیرگذار در مسیریابی آب و هوایی شامل فراهم نمودن داده های پیش بینی وضعیت جوی، تولید شبکه با مبنا قراردادن مسیر دایره عظیمه، درون یابی داده های جوی بر روی شبکه، محاسبه سرعت شناور در مسیرهای مختلف با در نظرگرفتن وضعیت جوی، درنظر گرفتن قیود ایمنی شناور و جستجوی کوتاه ترین مسیر می باشد. نتایج نشان داد برای دستیابی به یک مسیر بهینه بایستی تمام عوامل بالا با دقت در فرآیند مسیریابی در نظر گرفته شود.

ایمنی, مسیر بهینه, دریانوردی سبز, مسیریابی