پویا پایداری - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی برق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
نگین معنوی زاده - دانشیار، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
علیرضا هادی - استادیار، گروه مهندسی برق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
جواد کرمدل - استادیار، گروه مهندسی برق، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران

ذخیره سازهای انرژی در بسیاری از تکنولوژی ها نظیر افزاره های پوشیدنی و قابل حمل بسیار مورد توجه قرار گرفته است. دراین مقاله نانوژنراتورهای هیبریدی پیزو/تریبوالکتریک با الکترودهایی از جنس آلومینیوم و مس و کامپوزیت نانوساختارهای اکسید روی نهفته در PDMS ساخته شده اند. مطابق بررسی های مورفولوژی، نانوصفحات اکسید روی در جهت (۱۰۳) و به طور یکنواخت روی بستر آلومینیوم رشد کرده اند. در مقابل نانومیله های رشد کرده بر بستر مس یکنواخت نبوده و زاویه زیادی نسبت به سطح دارند. نتایج نشان می دهد، نمونه ای که از لایه rpm ۱۰۰۰ PDMS و الکترودهای آلومینیوم و نانوصفحه اکسیدروی تشکیل شده است بیشترین میزان ولتاژ و جریان که به ترتیب برابر V۱۲۰ و µA ۲۴ را تولید می کند. نانوژنراتور ساخته شده با الکترودهایی از جنس مس و آلومینیوم با نانوصفحه اکسیدروی است کمترین میزان ولتاژ، جریان و توان تولیدی را دارد. نانوژنراتور هیبریدی با دو الکترود آلومینیم و نانوصفحات اکسیدروی بیشترین توان را که برابر با Wm-۲ ۹۷/۰ است تولید می کند. بر اساس نتایج به دست آمده از مشخصه یابی نانوژنراتورهای هیبریدی پیزو/تریبوالکتریکی ساخته شده، الکترودهای آلومینیومی که نانوصفحات اکسید روی نهفته در PDMS را دارند عملکرد بهتری را نشان می دهند و می توانند گزینه مناسبی برای برداشت انرژی مکانیکی برای دستگاه های خودشارژ باشند.

نانوژنراتور هیبریدی, تریبوالکتریک, پیزوالکتریک, نانوصفحه اکسید روی, کامپوزیت PDMS