ارسلان قربانی شیخ نشین - استاد روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی، تهران، جمهوری اسلامی ایران.
هادی ترکی - دکترای روابط بین الملل از دانشگاه خوارزمی، تهران، جمهوری اسلامی ایران.

چین از طریق مشارکت های خود شبکه سازی موثری ایجاد کرده است. شبکه سازی چین به منظور پیشبرد ابتکار «یک کمربند یک راه» بوده و ازجمله مهم ترین نوع مشارکت های چین، مشارکت راهبردی جامع می باشد. سوال اصلی پژوهش این است که، الگوی رفتاری چین در مشارکت های راهبردی جامع چیست؟ نویسندگان با استفاده از نظریه مشارکت راهبردی جامع، و تحلیل مفهوم مشارکت در فلسفه اجتماعی چین باستان و رویکرد رهبران جدید چین به مشارکت؛ به این نتیجه رسیده اند که الگوی رفتاری چین بیش از هر چیزی، ماهیتی اقتصادی دارد که بر پایه نیاز داخلی چین و همچنین شرایط کشورهای مقصد، در قالب سه اصل تعریف شده است: منافع متقابل پایدار، همه جانبه گرایی، و شبکه سازی. تحقق عینی این راهبرد را می توان در طرح کلان ابتکار «یک کمربند یک راه» ملاحظه نمود. البته در کنار ملاحظات اقتصادی، اهداف سیاسی ای همچون تعدیل یک جانبه گرایی آمریکایی نیز مدنظر است.

یک کمربند یک راه, جمهوری اسلامی ایران, چین, سیاست خارجی, شبکه سازی, مشارکت راهبردی جامع, نئومرکانتیلیسم, همگرایی