پروانه علوی نامور - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد کاظم واعظ موسوی - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مهدی نمازی زاده - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

هدف کلی این تحقیق، بررسی تاثیر تمرین تکالیف بازنمایی شده بر مهارت های پیش بینی و تصمیم گیری در محیط آزمایشگاه بود. تعداد ۵۸ شرکت کننده با دامنه سنی ۰۸/۳ ±۲۲.۰۰ سال و بر اساس معیارهای ورود، به صورت هدفمند و در پنج گروه (شناختی، شناختی- حرکتی، حرکتی، ورزشکار (ماهر) و کنترل) قرار گرفتند. برای ارزیابی اولیه آزمایشگاهی، از آزمون ویدئویی انسداد زمانی به منظور ارزیابی پیش بینی - تصمیم گیری که بر مبنای موقعیت های (مشاهده، ارزیابی وقایع، پیش گویی وقایع بعدی و برنامه ریزی اعمال پیش رو) طبقه بندی شد، استفاده گردید. دقت و کیفیت پیش بینی و تصمیم گیری طی گزارش کلامی ثبت شد. سپس آزمودنی های دو گروه شناختی و شناختی- حرکتی، ۸ جلسه تمرین در محیط آزمایشگاه را پشت سر نهاده و در نهایت پس آزمونی برای تمامی گروه ها انجام گردید. فراوانی پاسخ های تاکتیکی صحیح برای هر موقعیت محاسبه و ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شد. نتایج نشان داد که اثر گروه بر روی طراحی و برنامه ریزی برای تصمیم گیری معنی دار بود (۱۱ ۰/۰= p، ۲۳ / ۰= مجذور اتا، ۶۸/۳= (۵۳،۴)F ) و در این بین، گروه ورزشکار (ماهر) نسبت به گروه شناختی از مقادیر بالائی در این متغیر برخوردار بودند ( ۰۵/۰ p

"شناخت", "پیش بینی", "تصمیم گیری", "انسداد زمانی", "گزارش کلامی"