علیرضا عالی پناه - استادیار گروه حقوق خصوصی دانشگاه شهید بهشتی
امیرحسین وفائی نیا - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه مفید

صندوق­های سرمایه­گذاری مشترک با درآمد ثابت یکی از انواع واسطه­های مالی و ازجمله نهادهایی است که با فروش پیوسته واحد سرمایه­گذاری خود به عموم مردم، وجوهی را تحصیل و آن ها را در ترکیب متنوعی از اوراق بهادار شامل سپرده­های بانکی، سهام، اوراق مشارکت، ابزارهای کوتاه مدت بازار پول و دارایی­های دیگر، با توجه به هدف صندوق، به طور حرفه­ای سرمایه­گذاری می­کنند. در حال حاضر صندوق­های سرمایه­گذاری مشترک با درآمد ثابت بیش از سایر انواع آن در بازار سرمایه کشور فعال هستند و به دلیل مزایای آن اقبال عمومی نسبت به این نوع از صندوق­ها بیشتر است. با عنایت به گسترش این صندوق­ها در ایران و استقبال چشم گیر سرمایه گذاران از آن و توجه به این مطلب که صندوق سرمایه­گذاری با درآمد ثابت رایج­ترین صندوق­ها در کشور می­باشد، ضروری به نظر می­رسد که پیرامون ماهیت این دسته از صندوق­های سرمایه­گذاری از حیث حقوقی جستاری صورت گیرد، خصوصا آنکه این نهاد مالی نوظهور بوده، در مورد آن فقر منابع به چشم می خورد.

نهادهای مالی, صندوق های سرمایه گذاری مشترک, صندوق سرمایه گذاری مشترک با درآمد ثابت, ماهیت صندوق سرمایه گذاری مشترک با درآمد ثابت