هدف این پژوهش تبیین سلامت معنوی و روانشناختی بر پایه نگرش مذهبی در ورزشکاران جوان بود. روش تحقیق توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری کلیه ورزشکاران جوان ۱۸ تا ۲۵ سال شهرستان گرگان بودند و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر تعیین گردید. شرکت کنندگان پرسشنامه نگرش مذهبی، مقیاس سلامت معنوی و فهرست ۲۵ نشانه ای را تکمیل کردند. داده های حاصله با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی در سطح اطمینان ۹۵ درصد تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین نگرش دینی با سلامت معنوی و سلامت روانی رابطه معنی داری وجود دارد. بدین صورت که نگرش دینی بالاتر در سلامت معنوی و سلامت روانی افراد نقش قابل توجهی دارد. و سلامت معنوی نقش واسطه ای در ارتباط نگرش مذهبی و نشانه های روانشناختی ایفا می کند، بدین معنی که داشتن نگرش مذهبی به خودی خود تضمین کننده کاهش نشانگان روانشناختی نیست بلکه نگرش مذهبی باعث ایجاد سلامت معنوی شده و از این طریق بر سلامت روانی اثر گذار است. در کل می توان گفت که نگرش دینی نقش بسزایی در سلامت افراد جامعه دارد و با توجه به جنگ نرم کشورهای غربی پیشنهاد می شود که نهادهای زیرربط بر تقویت بنیه مذهبی جوانان کشورمان اهتمام ویژه تری داشته باشند.

دینداری، سلامت، ورزشکاران جوان