فرشته نعیمی - علوم و تحقیقات تهران
ابوالفضل محمودی - دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران

کرونا ( شفقت) از مهم ترین ارکان تفکر بودایی است و در تمامی مکاتب از اهمیت خاصی برخوردار است. در فرقه هینه یا نه ( تهرواده)، کرونا یکی از چهار برهمه ویهاره ( نگرش متعالی) است. هر چند که کرونا یکی از مقامات ارهت است اما مشخصه ی اصلی او نیست. در فرقه مهایانه، تاکید خاصی بر اهمیت کرونا می شود.در این فرقه به جز راه های هشت گانه برای توقف رنج، راه بدهیستوه را مطرح می کنند، آرمان بدهیستوه رهایی همه موجودات از رنج است. به همین دلیل سالک مهایانی نیروانه ی خودش را به تعلیق در می آورد و با قلب مشفق عظیم اش، همه گونه راه و روش را به کار می بندد ( اوپایه) تا انسانهایی که هنوز در تاریکی سیر می کنند نجات یابند. مهر بیکران و آرزوی رهایی و نیکبختی که از احساس همدردی و باور به یکسانی ذاتی همه موجودات سرچشمه می گیرد، صفت ویژه و برجسته بدهیستوگان است. در عرفان اسلامی مفاهیم متناظر با کرونا ( شفقت، محبت، رحمت و ... ) اهمیت والایی دارد و یکی از عالیترین و مهمترین احوال عارف است که در این مقاله به اهمیت کرونا و مفاهیم متناظر با آن در مکتب مهایانه بودایی و مکتب خراسان عرفان اسلامی پرداخته شده است.

کرونا، شفقت، برهمه ویهاره، بدهیستوه