کاظم حسین پور - کارشناسی عمران، کارشناس شهرداری شاهرود

یکی از نظام های مدیریتی پویا که نقش مهمی در توسعه منابع انسانی و در نتیجه فرآیند توسعه دارد نظام مدیریت مشارکتی است. مدیریت مشارکتی نظام همکاری فکری و عملی کارکنان یک سازمان با سطوح مختلف مدیریتی آن سازمان است. در این نظام کلیه افراد سازمان درباره روش های حل مسائل و ارتقای بهره وری سازمانه فعالانه اندیشه حاضر آن را در قالب طرح ها و پیشنهادها به سازمان ارائه می کنند. یکی عوامل مهم در امر مدیریت شهری یکی از مهم ترین مسائلی که وجود دارد مسئله مربوط عمران شهری و اجرای مناسب و سالم و سودمند پروژه های عمرانی می باشد که اگر به این موضوع به دقت پرداخته شود و عوامل مربوط به برنامه ریزی مراحل پروژه، زمان بندی و بودجه اجرای پروژه به طور دقیق پیش بینی و اجرا گردند مسلما در ایجاد یک شهر زیبا و سالم گام بسیار مهمی برداشته شده است. این پژوهش از لحاظ هدف از نوع کاربردی و از حیث روش تحقیق، توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات موردنیاز از دو شیوه کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که رابطه مدیریت مشارکتی و توسعه و عمران شهری رابطه مستقیم بوده که می تواند باعث بهبود توسعه و عمران شهری گردد. در نتیجه می توان گفت که این نگاه و نگرش که در فرآیند برنامه ریزی باید مشارکت داشته باشند، نیازمند ساز و کاری است متناسب با شرایط زمانی و مکانی و برای عملی نمودن آن به کلیه ابعاد توسعه شهری باید توجه شود؛ چرا که تجربه بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما نشان داده است که برنامه ریزی متمرکز، آمرانه و از بالا به پایین دست آوردهای مطلوبی نداشته است. هر چه سطوح مشارکت محدود تر باشد امکان پذیری اجرایی و کارآمدی برنامه کاهش خواهد یافت و هزینه اجرا و نظارت مرکزی افزایش خواهد یافت و ضریب آسیب پذیری طرح ها و سیاست ها بالا خواهد گرفت.

مدیریت مشارکتی، توسعه، عمران شهری