علی مظلومی - دکتری روان شناسی، سازمان بهزیستی خوزستان، ایران.
محمد حیاتی - دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، ایران. (نویسنده مسئول)
شیرین خدادادی - دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش هوش هیجانی در پیش بینی خودکارآمدی عمومی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. مطالعه حاضر از نوع پژوهش های توصیفی همبستگی و به لحاظ هدف نیز کاربردی است. جامعه آماری پژوهش متشکل از کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ماهشهر بود که با شیوه نمونه گیری خوشه ای ۱۷۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های هوش هیجانی برادبری- گریوز (۲۰۰۵) و خودکارآمدی جینک و مورگان (۱۹۹۹) پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان و با استفاده از نسخه ۲۶ نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد بین هوش هیجانی و ابعاد آن با خودکارآمدی دانش آموزان رابطه مثبت معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P). نتایج آزمون رگرسیون نیز نشان داد که ابعاد هوش هیجانی در در پیش بینی خودکارآمدی عمومی دانش آموزان نقش دارد (۰۵/۰>P). همچنین آگاهی اجتماعی سهم بیشتری در پیش بینی و تبیین خودکارآمدی عمومی دانش آموزان دوره متوسطه داشت. این یافته ها اهمیت هوش هیجانی را در بهبود خودکارآمدی عمومی دانش آموزان نشان می دهد.