علی اکبر عنابستانی - دانشگاه فردوسی مشهد
مرضیه پورجوپاری - دانشگاه سیستان وبلوچستان
علی خدادادی - دانشگاه سیستان وبلوچستان

اصلی ترین عاملی که گردشگران بر اساس آن اقدام به تعیین مقصد گردشگری می کنند، تصویر ذهنی آنان از مکان های موردنظر است. بنابراین، مشکل اساسی نبود تصویر مناسب از این مساله می باشد. به طوری که تصویر نامناسب منجر به محدود شدن سفر به این مناطق شده است. از این رو لزوم توجه به شکل گیری برند گردشگری اهمیت چشم گیری دارد. شهرستان کرمان در بین دیگر شهرستان های استان کرمان از لحاظ زیرساخت ها، امکانات و خدمات گردشگری در سطح پائینی قرار دارد. بر این اساس، هدف از انجام این پژوهش، بررسی عوامل موثر(محیطی، اجتماعی و اقتصادی) بر شکل گیری برند گردشگری در مناطق روستایی شهرستان کرمان است. برای جمع آوری اطلاعات از مطالعات اسنادی و در تحلیل تجربی از ابزار میدانی پرسشنامه استفاده گردید. بدین منظور عامل های اصلی و فرعی در چارچوب دو پرسشنامه جامعه میزبان(۵۲نفر) و مقایسه های زوجی خبرگان(۲۴نفر) تنظیم گردید. برای وزن دهی به عامل های اصلی و رتبه بندی روستاها از مدل های سلسله مراتبی فازی و ماباک استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که متاسفانه در حوزه برندسازی گردشگری به عامل های اقتصادی و اجتماعی توجه کافی نشده است. به نحوی که عامل محیطی با ضریب ۶۷۶/۰ دارای بالاترین وزن و عامل های اقتصادی و اجتماعی به ترتیب با ضریب ۲۱۳/۰ و ۱۱۱/۰ دارای کمترین وزن بوده اند. حال، مناطق روستایی این شهرستان در این زمینه ها با ضعف اساسی روبه رو هستند که با لحاظ نمودن یافته های این پژوهش می توان به برطرف ساختن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت متناسب با برند گردشگری پرداخت.

برند گردشگری# گردشگری روستایی#مدل هایFAHP وMABAC#شهرستان کرمان.